DE VERLOKKING VAN NEGATIEVE ENERGIE

Wat is het gemakkelijker te haten dan lief te hebben.

Want wat is het toch heerlijk om een ander de schuld te geven van je eigen onvrede, om die anderen te beschuldigen en haat te zaaien via de sociale media.

Het is zo lekker om wraak te nemen en jouw woede en frustratie op de ander af te reageren. Dat lucht lekker op.

Het is dat genot dat de extreemrechtse populisten met hun achterban verbindt. Negatieve energie werkt aanstekelijk en is zo gemakkelijk. Wat is er eenvoudiger dan de ander te blameren, te beschimpen en te discrimineren en daarmee verkapt je eigen belangen te behartigen.

De extreemrechtse populisten zijn zo slim om de zogenaamde ‘onvrede van het volk’ te kapen, waarna zij dat volk verleiden tot het tot zondebok maken van de ander.

In negatieve energie is het altijd ‘voor mijzelf’ en ‘tegen de ander’. Het is nooit ‘hoe kunnen wij zo samenleven dat er plaats is voor beiden, voor mij en voor jou, voor de boffers en de pechvogels, voor de rijken en de behoeftigen’.

Dat verbindende uitgangspunt wordt gedragen door positieve energie, door het zoeken naar oplossingen en door het liefdevol omkijken naar elkaar in de samenleving.

Ervaar positieve energie door het lezen van ons boek ‘De gulden middenweg’.

MET HET VERNIETIGEN VAN JE VIJAND CREËER JE VIJANDEN VOOR HET LEVEN

Het internationale humanitaire oorlogsrecht van de Verenigde Naties berust op een humane geweldsmoraal, die berust op twee fundamentele uitgangspunten: oorlog kan niet altijd voorkomen worden (militaire noodzaak), maar de schadelijke gevolgen daarvan moeten zoveel mogelijk beperkt worden (humaniteit). Indien nodig mag het doel van militair ingrijpen zijn de vijand te stoppen, te verzwakken en uit te schakelen, maar niet volledig te vernietigen.

De militaire acties van het Israëlitische leger lijken echter uit te zijn op volledige vernietiging van Hamas in Gaza en Libanon, met alle desastreuze gevolgen voor de Palestijnse bevolking. Het westen reageert bezorgd, maar de Israëlitische regering negeert dat volkomen en gaat onverstoorbaar zijn gang.

Wat hebben wij aan een internationaal oorlogsrecht wanneer een staat zich daar niet aan hoeft te houden en de VS en de EU te bang zijn om sancties uit te voeren door niet langer wapens te leveren en handel op te schorten. Zolang de duiven hun snavel houden, pikken de haviken er lustig op los.

In ons boek ‘De gulden middenweg’ geven wij het internationale oorlogsrecht een filosofisch fundament en beschrijven wij een humane geweldsmoraal, die berust op zowel het humaniteitsprincipe als het geweldsprincipe en die laat zien hoe mensen die twee in evenwicht kunnen houden.

WIJZEN EN DWAZEN

De geschiedenis is een proces van gestage vooruitgang en van gigantische missers, met alle rampzalige gevolgen van dien. Wat had voorkomen kunnen worden wanneer men in die situaties een gematigde, humane koers had gevaren?

De grote Joodse godsdienstfilosoof Martin Buber (1878-1965), auteur van het bekende boek “Ich und Du” (1923) was een voorstander van een gemeenschappelijk Arabisch-Joodse staat en zag zich helaas genoodzaakt zich terug te trekken uit de Israëlitische volksvertegenwoordiging die koos voor een exclusieve Joodse staat. Wat als er toen naar hem was geluisterd?

Met het recente optreden van het Israëlitische leger in Gaza en Libanon zijn wij nog generaties verwijderd van een Midden-Oosten zonder haat en wraak, iets wat nodig is om nu een twee staten oplossing mogelijk te maken.

Wat heb je aan een humane filosofie wanneer regeringsleiders uit zijn op de vernietiging van de ander, de ‘vijand’? Ik moet denken aan de berustende woorden van de filosoof Arthur Schopenhauer: ’In het algemeen hebben de wijzen door de eeuwen heen altijd hetzelfde beweerd en hebben de dwazen, die altijd de overgrote meerderheid vormen, steeds hetzelfde gedaan, namelijk het tegendeel. En zo zal het altijd blijven.’

De recente verkiezing van Donald Trump als president van de VS bewijst helaas dit aforisme.